Έπιπλα καθισμάτων ανά τους αιώνες – τα δέκα κορυφαία σχέδια του 20ού αιώνα

Οι καρέκλες εξυπηρετούν μια ανθρώπινη λειτουργία. Θα πρέπει να το φοράτε, να είστε όσο το δυνατόν πιο άνετα και οπτικά ελκυστικά. Ο ατομικός σχεδιασμός των απαιτήσεων υπόκειται στην αντίστοιχη γεύση της εποχής ως προς τα σχήματα, τα χρώματα και τα υλικά. Ενώ τα έπιπλα καθίσματος τον 19ο αιώνα περιορίζονταν στο ξύλο, τις φυσικές ίνες και τα υφάσματα όσον αφορά την επιλογή των υλικών του, το ζήτημα των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν στις ομιλίες των νέων, φιλόδοξων σχεδιαστών επίπλων στις αρχές του 20ού αιώνα έγινε όλο και περισσότερο σπουδαίος. Η γκάμα των υλικών άνοιξε σε εντελώς νέους τύπους υλικών όπως μέταλλα και πλαστικά.

Η επιθυμία για λειτουργικότητα επιλέχθηκε να είναι το παράδειγμα μιας νέας συντεχνίας, η οποία διατυπώθηκε σε μια ολοένα και πιο φρικτή γλώσσα μορφών. Από τη μία πλευρά ήθελε να τραβήξει την προσοχή και σε κάποιο βαθμό να προκαλέσει, αλλά από την άλλη ήθελε να παρακολουθεί τα ουσιώδη – λειτουργικότητα στην υπηρεσία του χρήστη.

Στη συνέχεια, ο συγγραφέας έχει αφιερωθεί σε αυτό που βλέπει ως δέκα πιο αξιοσημείωτες σχεδιαστικές προσεγγίσεις στον τομέα των επίπλων καθισμάτων, χωρίς να ισχυρίζεται την πληρότητα. Επιπλέον, δεν διεκδικείται γενική εγκυρότητα όσον αφορά την επιλογή που έγινε. Η σειρά είναι καθαρά χρονολογική και δεν αντιπροσωπεύει καμία αξιολόγηση.

Η κόκκινη-μπλε καρέκλα (Rood-blauwestoel), Gerrit Rietveld (1917)

Απαιτήσεις: Απλή κατασκευή, φθηνή παραγωγή, χαμηλή τιμή
ιδέα: Απλή γλώσσα σχεδιασμού και ανοιχτή δομή. Βασικά σχετικά με τη λειτουργικότητα και το υλικό. Ξεπερνώντας προβλήματα χώρου
εκτέλεση: Πλακόστρωτη κατασκευή από 13 μασίφ τετράγωνα ξύλα και δύο πηχάκια οξιάς. Κάθισμα από κόντρα πλακέ και πλάτη. Κόλληση με ξύλινους πείρους
χαρακτήρας: Αυστηρή γεωμετρία με κάθετες και οριζόντιες γραμμές
παραγωγή: Μια άλλη έκδοση με πλευρικά μέρη κάτω από τα μπράτσα 1918. πρώτη έγχρωμη έκδοση το 1923 στα βασικά χρώματα κόκκινο, μπλε και κίτρινο.

(κόκκινη πλάτη πλάτης, μπλε κάθισμα, μαύρες λωρίδες, κίτρινα σημεία του μετώπου). ακολούθησαν περαιτέρω παραλλαγές στη σύνθεση χρώματος. ανήκει σήμερα στην εταιρεία Cassina S.p.A με έδρα το Μιλάνο. κατασκευάζεται σε κόκκινη / μπλε / κίτρινη / μαύρη παραλλαγή, η οποία κατέχει τα αποκλειστικά δικαιώματα για αντίγραφα
Παραθέτω, αναφορά: «Η κατασκευή βοηθά στο να ενώσουμε τα μέρη χωρίς να τα ακρωτηριάσουμε, χωρίς το ένα να κυριαρχήσει στο άλλο, έτσι ώστε τελικά το σύνολο να είναι σαφές και ελεύθερο στο χώρο και το υλικό να δίνει έμφαση στη μορφή». (Rietveld)

Η πολυθρόνα Wassily, Marcel Breuer (1926)

Απαιτήσεις: Σχεδιασμός για το Bauhaus
ιδέα: Συγχώνευση τέχνης και τεχνολογίας σε επίσημη μονάδα (Bauhaus)
εκτέλεση: Συνδυασμός περίτεχνης διαμόρφωσης πλαισίου με δερμάτινο κάλυμμα. Φορτιστικό πλαίσιο κατασκευασμένο από ατσάλινους σωλήνες χωρίς ραφή
χαρακτήρας: Αέρινη συνήθεια μέσω ανοιχτού δερμάτινου καλύμματος ως αντικατάσταση κλειστής πλάτης και καθίσματος. σαφής σχεδιαστική γλώσσα, βασισμένη στη λειτουργική αντικειμενικότητα του Rietveld (για περισσότερα σε αυτό βλ Το blog του Smow)
παραγωγή: Από τα τέλη της δεκαετίας του 20, διακόπηκε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επανάληψη μετά το τέλος του πολέμου μέχρι σήμερα, ο κάτοχος της άδειας είναι η Knoll International
έννοια: Ένα από τα πρώτα σχέδια επίπλων που χρησιμοποίησαν σωληνωτό χάλυβα

Η καρέκλα της Βαρκελώνης, Ludwig Mies van der Rohe (1929)

Απαιτήσεις: Σχεδιάστηκε για λογαριασμό της κυβέρνησης της Βαϊμάρης για το γερμανικό περίπτερο στην Παγκόσμια Έκθεση του 1929 στη Βαρκελώνη. θα πρέπει να φαίνεται κομψό και βασιλικό ως κάθισμα για το Ισπανικό βασιλικό ζευγάρι στα τελετουργικά εγκαίνια του κτιρίου
εκτέλεση: Πλαίσιο από επιχρωμιωμένο ανοξείδωτο ατσάλι, το οποίο τρίβεται και γυαλίζεται με το χέρι μέχρι σήμερα. Τα μαξιλάρια αποτελούνται από 40 τετράγωνα δερμάτινα τμήματα που είναι ραμμένα μεμονωμένα στο πλαίσιο και χωρίζονται με χειροποίητα δερμάτινα κουμπιά. Τα μαξιλάρια καθίσματος και πλάτης είναι προσαρτημένα στο πλαίσιο της πολυθρόνας με οκτώ δερμάτινους ιμάντες
χαρακτήρας: Chairαλίδι καρέκλα απλής, διαχρονικής κομψότητας μέσω μείωσης στα βασικά – ένα ευρύ κάθισμα με γωνία προς τα πίσω σε ένα ελαφρύ, καμπυλωτό πλαίσιο σε σχήμα Χ
παραγωγή: Αρχική, σύνθετη ατομική παραγωγή από την εταιρεία Metallgewerbe Josef Müller στο Βερολίνο. Ανατύπωση μετά τον πόλεμο. Μεταβίβαση αποκλειστικών δικαιωμάτων στην Knoll International το 1953. αδιάκοπη παραγωγή με το χέρι μέχρι σήμερα

La chaise, Charles and Ray Eames (1948)

Απαιτήσεις: Συνέβαλε στον διαγωνισμό “Σχεδιασμός επίπλων χαμηλού κόστους«Του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη (1948) ·
ιδέα: Εμπνευσμένο από το χάλκινο γλυπτό “Floating Figure” (γυναικείο γυμνό) από τον γλύπτη Gaston Lachaise (1927). Τα έπιπλα καθισμάτων πρέπει να υλοποιούν το θέμα του νέου υλικού πλαστικού με τη μορφή μιας ξαπλώστρας
εκτέλεση: Αρχικά χυτευμένα με συμπίεση σκληρά ελαστικά κελύφη καθισμάτων που στηρίζονται μεταξύ δύο στρωμάτων πλαστικού. Δύο κελύφη από υαλοβάμβακα κολλημένα μεταξύ τους στηρίζονται σε πέντε σωληνοειδείς αντηρίδες από χάλυβα που είναι ενσωματωμένες σε ξύλινο σταυρό βάσης.
χαρακτήρας: Απλωμένη, γλυπτική συνήθεια. Ροή, καμπύλη γλώσσα σχεδιασμού. Η εσοχή στο πίσω τμήμα προορίζεται για να υπογραμμίσει την ελαφρότητα του σχήματος γραμμής
παραγωγή: Για πολύ καιρό θεωρούνταν μια επιχείρηση που ήταν πολύ δαπανηρή για τη σειρά παραγωγής. παράγεται μόνο μαζικά με άδεια από την ελβετική εταιρεία Vitra από το 1990
έννοια: Πρώτα πλαστικά έπιπλα καθισμάτων

The Ant, μοντέλο 3101, πρωτότυπο για τη σειρά 7, Arne Jacobsen (1951)

Απαιτήσεις: Φθηνό και κατάλληλο για μαζική παραγωγή. Σχεδιασμός για καντίνα για τη δανική φαρμακευτική εταιρεία Novo Nordisk. βασίστηκε στις προδιαγραφές των Ray και Charles Eames, οι οποίοι πειραματίζονταν με το νέο υλικό κόντρα πλακέ και την παραμόρφωσή του από το 1945
ιδέα: Κάμψη πλαστικοποιημένων πλαισίων καπλαμά κάτω από τη δράση θερμού ατμού σε νέες μορφές. απλή αρχή κατασκευής μέσω μείωσης σε μερικά εξαρτήματα. Στοίβαξη
εκτέλεση: Κέλυφος καθίσματος κατασκευασμένο από ένα μόνο κομμάτι κολλημένου κόντρα πλακέ, αποτελούμενο από εννέα στρώματα. Ενίσχυση των εξωτερικών και εσωτερικών στρωμάτων με ενσωματωμένο βαμβακερό ύφασμα. τρία (μοντέλο 3100) και αργότερα τέσσερα πόδια καρέκλας (μοντέλο 3101) από σωληνωτό χάλυβα
χαρακτήρας: Φιγούρα, χαριτωμένο στυλ λόγω του ομώνυμου σχήματος μέσης του καθίσματος και της πλάτης. απλή, προσανατολισμένη στη φύση σχεδιαστική γλώσσα
παραγωγή: Ως πρωτότυπο, ήταν το προοίμιο της Σειράς 7, η οποία ξεκίνησε τη σειρά παραγωγής το 1955. Κατασκευαστής: Fritz Hansen, Δανία. Αριθμός3107 μοντέλο με τις καλύτερες πωλήσεις στη γκάμα. είναι πλέον διαθέσιμο με διάφορες βάσεις ως μπαρ και περιστρεφόμενη καρέκλα καθώς και παιδική καρέκλα
έννοια: Θεωρείται τώρα ως μία από τις πιο επιτυχημένες εμπορικές καρέκλες όλων των εποχών στον κόσμο. μία από τις πρώτες καρέκλες σε σειρά παραγωγής με κέλυφος καθίσματος κατασκευασμένο από ένα μόνο κομμάτι κόντρα πλακέ

The TulipChair (Συλλογή βάθρων), Eero Saarinen (1955)

Απαιτήσεις: Πειραματισμός με υαλοβάμβακα ως νέο υλικό. Σχεδιάστε εντελώς νέους τύπους επίπλων καθισμάτων
ιδέα: Δημιουργία ροών, λεπτών μορφών. Αποφυγή οπτικής ανησυχίας λόγω πολλών ποδιών καρέκλας και τραπεζιού. Δημιουργία μιας πιο αρμονικής μονάδας τραπεζιού και καρέκλας. Τα έπιπλα πρέπει να είναι κατασκευασμένα από ένα κομμάτι, αν είναι δυνατόν
εκτέλεση: Κατασκευή δύο τμημάτων από πλαστικό κέλυφος με συμπίεση, ενισχυμένο με γυαλί και βάση από χυτό αλουμίνιο με πλαστική επίστρωση. Εσωτερικό κέλυφος με αφαιρούμενο μαξιλάρι καθίσματος
χαρακτήρας: Γλώσσα μορφής δανεισμένη από τη φύση (σχήμα φύλλου τουλίπας στο κέλυφος του καθίσματος). ρέοντα, καμπύλα σχήματα
παραγωγή: Δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα από την Knoll International ως δικαιοδόχος
έννοια: Πρώτη καρέκλα με μόνο ένα πόδι επίπλων και κάθισμα και πόδι που είναι οπτικά συγχωνευμένα σε μία μονάδα
Παραθέτω, αναφορά: “Κάθε σημαντικό έπιπλο από το παρελθόν έχει μια ολιστική δομή” (Eero Saarinen, πηγή: www.telegraph.co.uk/luxury/co)

The Lounge Chair (Eames Lounge, 670), Charles and Ray Eames (1956)

Απαιτήσεις: Δημιουργία μιας σύγχρονης εκδοχής της παραδοσιακής βρετανικής καρέκλας club ως δώρο γενεθλίων για τον κοινό φίλο και σκηνοθέτη Billy Wilder
ιδέα: Συνδυασμός του υψηλότερου επιπέδου άνεσης καθισμάτων με την καλύτερη ποιότητα κατασκευής και γενναιόδωρες διαστάσεις
εκτέλεση: Σύνθεση τριών κελυφών κόντρα πλακέ επτά στρώσεων τώρα στο κεφάλι, την πλάτη και το κάθισμα. περιστρεφόμενο πόδι? δύο πανομοιότυπα, αφαιρούμενα δερμάτινα μαξιλάρια στην πίσω περιοχή. Πανομοιότυπα δερμάτινα μαξιλάρια στο καθιστικό της πολυθρόνας και το οθωμανικό που μπορούν να παραγγελθούν
χαρακτήρας: Επιτυγχάνει τον επιθυμητό προσανατολισμό ως πολυτελή, άνετα έπιπλα καθισμάτων μέσω της αποκλειστικής χρήσης υλικών υψηλής ποιότητας και άνετου χώρου
παραγωγή: Κατασκευάζεται από το 1956 από τον αμερικανικό κατασκευαστή επίπλων Hermann Miller, Inc., Zeeland / Michigan και λίγο αργότερα από την ελβετική Vitra AG για την ευρωπαϊκή αγορά. μόνο μικρές τροποποιήσεις σχεδιασμού κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Τυπικές εκδόσεις σε κεράσι, τριανταφυλλιά Santos, μαύρο ή άσπρο χρωματισμένο καρύδι και μαύρη τέφρα. μπορεί να συνδυαστεί με διαφορετικά χρώματα δέρματος

έννοια: Πρώτο προσχέδιο Eames «στο τμήμα υψηλών τιμών

Παραθέτω, αναφορά: «Η πολυθρόνα πρέπει να έχει τη ζεστή, φιλόξενη αίσθηση ενός χρησιμοποιημένου γαντιού του μπέιζμπολ» (Charles Eames, βλ. www.eamesoffice.com )

The “ConeChair” (Kraemmerhusstole K1), Verner Panton (1958)

Απαιτήσεις: Σχεδιασμός πολυθρόνων club για το δανέζικο εστιατόριο “Kom-Igen”, το οποίο πρόκειται να επεκταθεί και να σχεδιαστεί, το εστιατόριο του πατέρα του
ιδέα: Δημιουργία νέου τύπου καρέκλας κλαμπ που – πώς verner-panton.de εκτελεί – θα πρέπει να συνδυάζει γεωμετρικά σχήματα και λειτουργικότητα
εκτέλεση: Ημικυκλικό ανυψωμένο κέλυφος για στήριξη πλάτης και βραχίονα σε περιστρεφόμενη βάση από ανοξείδωτο ατσάλι. επικαλυμμένο υπόστρωμα? Επένδυση αφρού πολυουρεθάνης με μαξιλάρια καθίσματος
χαρακτήρας: Με βάση το βασικό γεωμετρικό σχήμα ενός κώνου
παραγωγή: Από τη δανική εταιρεία Plus-linje από το 1959. από την ελβετική Vitra AG από το 1967 · Ταπετσαρίες διαθέσιμες σε 13 χρώματα
έννοια: Η πρώτη καρέκλα στη σειρά καρέκλας τσάντας “K” που σχεδιάστηκε από τον Verner Panton. Έπιπλα πρώτης σειράς με ύφασμα ταπετσαρίας διαθέσιμα σε κόκκινο χρώμα. Αναμενόμενα στοιχεία της Pop Art

The Panton Chair, Verner Panton (1960)

προσδιορισμός: Ανάπτυξη νέας γλώσσας σχεδιασμού με τη βοήθεια νέων υλικών και μεθόδων κατασκευής
ιδέα: Πλαστική καρέκλα χωρίς πίσω πόδια. Εξαρτώμενη από προοπτική, πολύ στιλιστική εμφάνιση
εκτέλεση: Δύο παραλλαγές, είτε ως λακαρισμένο σκληρό αφρώδες πλαστικό κέλυφος (“PantonChair Classic”) είτε βαμμένο πολυπροπυλένιο (“PantonChair”, από το 1999)
χαρακτήρας: Ξεχωριστή κυρτή σιλουέτα σε σχήμα Ζ. γλυπτική συνήθεια
παραγωγή: Ξεκίνησε το 1967. Ωστόσο, παράγεται μόνο από τη Vitra AG ως μονόχρωμη παραλλαγή πολυπροπυλενίου από το 1999 σύμφωνα με τη βασική ιδέα της. επί του παρόντος έξι παραλλαγές χρώματος
έννοια: Πρώτη πλαστική καρέκλα από πρόβολο κατασκευασμένη από ένα κομμάτι. αντιπροσωπεύει την πλαστική πεποίθηση με έντονα χρώματα της δεκαετίας του 1960

The Ball Chair (GlobeChair), Eero Aarnio (1963)

προσδιορισμός: Σχεδιασμός καρέκλας από πλαστικό ως “δωμάτιο εντός δωματίου”. Προστασία του καθισμένου από τους ενοχλητικούς θορύβους του περιβάλλοντος. Δημιουργία αδιατάρακτης ιδιωτικότητας
ιδέα: Πραγματοποίηση με τη βοήθεια του απλούστερου βασικού γεωμετρικού σχήματος – της σφαίρας. Διαχωρισμός σφαιρικού τμήματος, στερέωση σε σταθερό σημείο του δωματίου και σχεδιασμός ως χώρος καθιστικού στο ταπετσαρισμένο εσωτερικό
εκτέλεση: Περίβλημα από υαλοβάμβακα σε περιστρεφόμενη βάση από χάλυβα που μπορεί να περιστραφεί κατά 360 μοίρες. Εσωτερικό από ύφασμα ταπετσαρίας ή δέρμα
χαρακτήρας: Στρογγυλή γλώσσα σχεδίασης χωρίς γωνίες ή άκρες, εμπνευσμένη από τη φύση. Αντισυμβατικός σχεδιασμός ως “διαστημική κάψουλα για να ζήσετε”
παραγωγή: Παρουσίαση το 1966 στη Διεθνή Έκθεση Επίπλων στην Κολωνία. Παραγωγή στη Φινλανδία από την αρχή. από το 1990 αποκλειστικό μάρκετινγκ και πωλήσεις της συλλογής από υαλοβάμβακα της Adelta International στο Dinslaken. επί του παρόντος τέσσερα περιβλήματα και έξι χρώματα ταπετσαρίας για να διαλέξετε
έννοια: Φουτουριστικός εκπρόσωπος του σχεδιασμού της εποχής του διαστήματος. Ενσάρκωση της πλαστικής ποπ των 60s και 70s (πηγή: Washington Post); Διακοπή με τις παραδοσιακές συμβάσεις σχεδιασμού

Εικόνες: